Aanslag, gearresteerde koe en een patiënt die denkt vervloekt te zijn
zondag 12 april 2015 Iedereen heeft het vast wel gehoord; de aanval op de universiteit in Garissa. Garissa ligt hier ver vandaan. Ik voel me dan ook veilig. Het land is wel geschokt, zoveel slachtoffers! De manier waarop en het feit dat het om het christelijke geloof gaat maakt ook op mij indruk. We leven toch in een kwade wereld. De gevolgen hier blijven beperkt. Er was al controle bij grotere winkels door beveiligers, er stonden al mannen met geweren bij de bank en iedereen heeft hier een bewaker om zijn of haar huis te bewaken. Het enige wat er bij gekomen is: tijdens de kerkdienst is er niet alleen een beveiliger aanwezig, maar ook een militair met geweer. Natuurlijk maakt dat indruk.
Maar toch blijf ik. Dit is geen onbezonnen keus. De rijksoverheidsdienst vindt het veilig genoeg om te blijven en ook de directeur van Christ’s hope uit Nederland en Kenia vinden het veilig genoeg.
Koe gearresteerd
Dan wat vrolijker bericht. Overal in Kisumu lopen koeien rond, meestal zonder begeleiding. Ze lopen in de sloppenwijken, maar ook op straat, in de stad en regelmatig steken ze de nieuwe weg over. Op de nieuwe rondweg mag je 80 km rijden. Dat is best gevaarlijk! Een aantal van onze patiënten heeft ook één of meerdere koeien. Ik had al geleerd dat ze de koeien 's morgens loslaten. Ze vinden dan zelf eten en komen s avonds zelf weer naar huis gelopen.Deze week leerde ik iets nieuws. We vroegen de patiënt waar zijn vrouw was. Hij vertelde ons dat ze naar de politie was, want hun koe was gearresteerd. Ik dacht; ik versta dit niet goed. Maar het was echt waar. De koe was gearresteerd! De reden van de arrestatie: hij liep in de stad. Een nieuw beleid zegt dat de koeien niet meer in de stad en op de nieuwe weg mogen lopen. Vindt de politie een koe op verboden plekken, dan wordt de koe gearresteerd. De eigenaar moet dan 500 shilling per dag betalen. Ze hebben achter het politiebureau een tuin ingericht voor de koeien. Ik vind dit hilarisch! Het beleid is op zich goed, want gevaarlijk is het natuurlijk wel. Maar ja, hoe vertel je een koe waar die mag lopen en waar niet?
Regen en de gevolgen
In mijn vorige blog sprak ik over de regen dat dit zo fijn was. Helaas brengt het ook veel ellende met zich mee. Afgelopen week waren er een aantal huisjes van patiënten met waterschade. De vloeren waren helemaal nat. De daken zijn vaak ook niet waterdicht. Rondkijkend naar de schade denk ik dan toch regelmatig: wat hebben wij het goed.Het springen om plassen te ontwijken gaat tot nu toe redelijk. Losse stenen in een modderpoel vind ik nog niet mijn ding, maar tot nu ben ik niet meer in de modder beland. So far so good!De regen brengt ook dieren in huis met zich mee. Namelijk ratten! Bij de eerste patiënt hoorden we ze ritselen en bij de tweede patiënt liep een baby ratje onder de tafel door. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat ratten niet de beste dieren zijn om in huis hebben.Gelukkig hebben wij Tom de kat, die voor ons de ratten vangt in de garage. Hij eet ze niet op maar laat ze als cadeau achter voor ons.
Patiënten verhalen
Syprose, wat was ze mager en ziek toen we haar voor het eerst bezochten. Ze was aan het overgeven en kon niets binnenhouden. Ze was met haar man naar de doktor geweest, maar konden de medicatie niet betalen die de dokter voorgeschreven had. Haar man had namelijk net zijn baan verloren. Als eerste hadden we medicatie gekocht. Langzaam maar zeker werd ze sterker en kwam ze aan in gewicht. Nu, een paar maanden later, is ze sterk en we kunnen haar bijna ontslaan uit het programma. Ook haar kliniek neemt haar als voorbeeld hoe het kan gaan, als je je medicijnen inneemt en genoeg te eten hebt. Heel mooi!
Vervloekt
In de cultuur van de Luo stam zitten nog steeds gewoonten die ze niet los kunnen laten. Zeker wanneer ze dingen niet kunnen verklaren. Deze week werden we geconfronteerd met zo’n gewoonte. De patiënt zit nog maar kort in het programma. Het is de patiënt van de zoektocht bij de boom (uit de vorige blog). Ze is nog steeds erg mager. Vorige week namen we haar mee naar het ziekenhuis. Ze heeft meerdere problemen; haar ogen, diarree, haar huid & geen eetlust. De behandelingen zijn begonnen, tot zover gaat het goed.Na het doktersbezoek komen we haar weer bezoeken. Ze heeft een gesprek met Moureen in het Luo. Ik zie Moureen op een gegeven moment haar lach inhouden. Ze vertaalt voor mij. Ze heeft een theorie waarom ze nog steeds zo dun en zwak is. Andere mensen die de ARV’s (medicijnen) gebruiken, zijn al lang sterk. Zij niet en nu weet ze waarom. Toen haar schoonvader overleed heeft haar schoonmoeder geen andere man geërfd, ze heeft geen kip gekookt voor die man. Ook de zoons hebben het ritueel na de dood van hun vader niet goed uitgevoerd. Omdat ze dit niet hebben gedaan, is ze nu vervloekt. Ik zie haar ondertussen naar de aderen op haar hoofd wijzen. “Dit betekent dat ik vervloekt ben” zegt de patiënt. “De medicijnen helpen wel, maar de duivel is ook mijn bloed aan drinken vandaar dat ik zwak ben”.Op dat moment zit ik met mond vol tanden en wil ik bijna gaan lachen, omdat je denkt dit kan niet waar zijn. Maar natuurlijk houden wij onze gezichten in de plooi, want we zien in haar ogen dat ze het meent.Voorzichtig proberen we haar uit te leggen dat wij denken dat de duivel haar bloed niet drinkt. Maar dat de reden van haar zwakheid ligt in het feit dat ze zoveel complicaties heeft.Ze is nog niet helemaal overtuigd. Wanneer ze zo blijft, gaat ze terug naar het dorp om een ritueel uit te laten voeren om de vloek op te heffen.Later legt Moureen me deze gewoonte uit. Wanneer de man overlijdt, moet de vrouw weer opnieuw trouwen, het liefst met iemand uit de familie. Tegenwoordig mag dit met elke man. Vervolgens moet ze een kip slachten en klaarmaken voor de nieuwe man. Daarna moeten de zoons 1 voor 1 seks hebben in het huis van hun vader met hun eigen vrouw. Hebben ze geen vrouw dan moet je er één regelen voor een nacht. Wanneer dit niet gebeurd, zal je overlijden wanneer je kip eet en komt er een vloek over de familie.Moureen vertelt dat de jongere mensen dit niet meer geloven maar de oudere mensen nog wel. De oudere mensen eten dan ook geen kip in een huis wanneer ze niet zeker weten of het ritueel goed uitgevoerd is.
Project
Het laatste project: voedselpakketten staat een beetje stil. Ik kan me daar iets bij voorstellen. Jullie hebben mij al 7 maanden trouw gesteund. Toch zou het gaaf zijn wanneer dit laatste project ook helemaal compleet zou raken! De teller staat nu 46%. Helpt u mee zodat ik alle patiënten nog met voldoende voedsel kan achterlaten? Dat zou geweldig zijn!
Vriendelijke groet,
Riejanne Neven
Reacties op 'Aanslag, gearresteerde koe en een patiënt die denkt vervloekt te zijn'