Verpleegkundige Riejanne Neven (32) maakte in 2002 voor het eerst kennis met het Afrikaanse continent en was op slag verliefd. In 2009 en 2011 keerde ze terug naar Afrika om als vrijwilligster aan de slag te gaan voor de Nederlandse stichting Christ's Hope die werkzaam is in sloppenwijken in Kenia. In september 2014 stapt ze opnieuw op het vliegtuig om voor dezelfde stichting te gaan werken.
Riejanne zal in de sloppenwijken van Kisumu in Kenia huisbezoeken gaan brengen aan hiv/aidspatiënten. "Het werk is een combinatie van praktische zorg en pastoraat," vertelt ze. Hoewel het stigma op hiv/aids de laatste jaren is afgenomen, worden er nog steeds mensen aan hun lot overgelaten, zodra bekend is aan welke ziekte ze lijden. "Het is daarom heel bijzonder om te zien hoe aanstekelijk ons werk kan zijn voor de omgeving. Zo was ik op één van mijn vorige reizen op bezoek bij een patiënt die ik gewassen had, toen zijn buurman voorstelde of hij het de volgende dag misschien kon doen."
Loslaten
Hoewel het voor het vrijwilligerswerk in de sloppen geen vereiste is om verpleegkundige te zijn, heeft Riejanne wel veel profijt van haar medische achtergrond. "Het is voor hiv/aidspatiënten heel erg belangrijk dat ze trouw hun aidsremmers slikken, dus daar let ik extra op. Daarnaast hebben hiv/aids geïnfecteerden vaak ook andere aandoeningen, zoals TBC of malaria. Ik kan als verpleegkundige redelijk goed inschatten hoe het met een patiënt gaat en of hij of zij andere medicatie nodig heeft of misschien baat heeft bij een opname in het ziekenhuis."
Het werk vraagt emotioneel het nodige van de vrijwilligers, omdat er regelmatig mensen overlijden. Riejanne heeft door haar werk op de longafdeling en afdeling oncologie van een Nederlands ziekenhuis al ervaring met het verliezen van patiënten. "Ik heb hierdoor geleerd om een zekere afstand in te bouwen. Maar ook voor mij is het moeilijk om mensen te zien overlijden. In het project komen we daarom ook geregeld bij elkaar om over onze gevoelens en ervaringen te praten. Na zo'n gesprek kan ik het ook echt loslaten. Waarschijnlijk helpt het ook dat ik een nuchtere inslag heb en bovendien geloof ik dat mensen na hun dood op een mooiere plek terechtkomen."
Nat doekje
Het werken in een sloppenwijk is niet zonder gevaren. Daarom werkt Christ's Hope altijd met kleine teams waarin internationale vrijwilligers samenwerken met lokale vrijwilligers. Ook Riejanne vormt samen met 1 of 2 lokale vrijwilligers een bezoekteam. Christ's Hope richt zich op de zwakste mensen in de samenleving. Door medicatie en eventueel een ziekenhuisopname kunnen we de mensen soms weer op de been helpen. Maar regelmatig overlijden er ook patiënten. "Als mensen terminaal zijn, worden ze vaak aan hun lot overgelaten en liggen soms zelfs in hun eigen braaksel. Terwijl je nog zoveel kunt betekenen voor terminale patiënten," benadrukt de bevlogen verpleegkundige. "Kijk bijvoorbeeld eens naar de gezichtsuitdrukking van mensen, daar kun je zoveel van aflezen. Was ze en praat nog tegen ze. Zelfs iets kleins als een nat doekje op een stokje om hun mond te bevochtigen, kan al veel verlichting geven."
Als mensen overlijden, draagt Christ's Hope zo nodig bij aan de begrafenis, door bijvoorbeeld een kist te betalen, zodat mensen op een respectvolle manier begraven kunnen worden."Hoewel het werk emotioneel zwaar kan zijn, kan ik ook erg genieten van het feit dat je met kleine dingen zoveel voor mensen kunt betekenen. De mensen hier hebben praktisch niks, alleen hun geloof in God. Dat is voor iemand als ik die uit een samenleving komt van 'meer, meer, meer' heel verfrissend en inspirerend!"
